ლოცვა - სულის სუნთქვა
მართლმადიდებელი ქრისტიანის ცხოვრების მიზანი ღმერთთან შეერთებაა. სიტყვა რელიგია ლათინური ენიდან ითარგმნება - კომუნიკაციის აღდგენას ნიშნავს.
მათი ცხოვრება არის მუდმივი დაძაბულობა, შიში: როგორ გადარჩეს ამ სამყაროში? რა იქნება ხვალ? მართლმადიდებელს არ უნდა ჰქონდეს აწმყოსა და მომავლის შიში. ღმერთისადმი სრულყოფილი სიყვარული, მისდამი რწმენა განდევნის შიშს (1 იოანე 4:18). მაგრამ რწმენა არ არის მხოლოდ იმის აღიარება, რომ არსებობს გარკვეული კოსმიური მიზეზი, აბსოლუტი, ეს არის ცოცხალი კავშირი ცოცხალ ღმერთთან.
რწმენის გარეშე შეუძლებელია არც ერთი ზიარების ან თუნდაც ცერემონიის მოქმედება. ღვთის მადლი, რომელიც გვკურნავს და გვაძლიერებს, მხოლოდ ჩვენი პირადი რწმენის მიხედვით არის მოცემული. წმინდა ქმედება არ არის ჯადოსნური რიტუალი: მათ შეასრულეს ჩვენთვის რაღაც მოქმედება და ახლა ჩვენთან ყველაფერი კარგად იქნება. თქვენ უნდა გაუხსნათ თქვენი გული ღმერთს, მიმართოთ მას პირადად.
თუ სახარებას მივმართავთ, დავინახავთ, რომ უფალი სასწაულებს (მათ შორის განკურნებასაც) ახდენს ან მისკენ მიმავალთა რწმენით, ან იმ ადამიანების რწმენით, ვინც ავადმყოფის გადარჩენას სთხოვს მას.