ქაცვის ზეთი! ქაცვის ზეთის სახლში მომზადების და გამოყენების მეთოდები. .
ხალხურ მედიცინაში საკმაოდ ფართოდ გამოიყენება ქაცვის ზეთი, რომელიც ქაცვის ნაყოფის ფიზიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების ზეთის ექსტრაქტისგან მზადდება. ქარხნულად მომზადებული ქაცვის ზეთი, სქელი წითელ-ნარინჯისფერი ფერის, დამახასიათებელი სუნის მქონეა, დღესდღეობით კი საკმაოდ ძნელად მოსაპოვებელია აფთიაქებშიც კი. მაგრამ ეს ზეთი ბაზარში უფრო ხელმისაწვდომია- მაგრამ რაც შეეხება მის ხარისხს, ეს უკვე გამყიდველების სინდისზეა დამოკიდებული. ამიტომ ჯობია სახლში ის თავადვე მოამზადოთ, მით უმეტეს, რომ მომზადების ტექნოლოგია არ არის რთული და ყველასთვის ხელმისაწვდომია.
ქაცვის ზეთის მომზადების პრინციპი ეფუძნება მცენარეული ზეთებით მოპოვებას, რომელშიც კარგად იხსნება ქაცვის წვენსა და კანში შემავალი ზეთი. მისი ზეთის მომზადებისას შეცდომების თავიდან ასაცილებლად, ჩვენ განვმარტავთ ამ პრინციპის გარკვეულ საფეხურებს. ამის საჭიროება ჩნდება ამ ზეთის მომზადების მრავალრიცხოვან რეცეპტებში ნაპოვნი შეუსაბამობებისდა გამო, რომლებიც გამოქვეყნებულია სხვადასხვა სტატიებში.
რომელი მცენარეული ზეთია შესაფერისი მოპოვებისთვის?
რეკომენდაციები ჩვეულებრივ მიუთითებს მზესუმზირის ზეთზე. მაგრამ გარდა ამისა, შეგიძლიათ გამოიყენოთ სოიოს ზეთი, ზეითუნის და სიმინდიც. სოიო განსაკუთრებით სასარგებლოა, რადგან თავისთავად აქვს მაღალი სამკურნალო და კვებითი თვისებები. ბამბის თესლის ზეთი არ არის რეკომენდებული ამ მიზნებისათვის.
ქაცვის ზეთის მიღების პირველი გზა:
აიღეთ 1 კგ ქაცვის კენკრა, კარგად გაასუფთავეთ და გარეცხეთ ( გაცივებული ადუღებული წყლით), გააშრეთ და შემდეგ ჩაჭყლიტეთმინანქრის თასში, შემდეგ გამოწურეთ წვენი ტილოში და გადაწურეთ სხვა სუფთა ჭურჭელში.1 კგ კენკრისგან მიიღება დაახლოებით 600 გრამი ქაცვის წვენი.
24 საათის შემდეგ ჩამოსხმული წვენის ზედაპირიდან მოაშორეთ მცურავი ზეთი, რომელიც განსხვავდება წვენისგან მისი ღია შეფერილობით. თავდაპირველად მიღებული 1 კგ კენკრიდან მიიღება დაახლოებით 80 გრ ზეთი, რომელიც მიღებულია წვენის ზედაპირიდან. სხვათა შორის, თუ მეორე დღეს არ მოაცილებთ ზეთს წვენის ზედაპირიდან, მაშინ ის განზავდება წვენში, ან დაილექება ფსკერზე.
ქაცვის ზეთის მიღების მე-2 მეთოდი:
წვენის გამოწურვის შემდეგ დარჩენილ რბილობს აშრობენ ჯერ ჰაერზე, შემდეგ კი ღია ღუმელში დაბალ ცეცხლზე. როდესაც ის გახდება მუქი ყავისფერი შეფერილობის, უნდა დაფქვათ ყავის საფქვავში და მიღებულ ფხვნილს, რომლის წონა იქნება დაახლოებით 50 გრამი, დაასხათ 1: 3 რაფინირებული მზესუმზირის ან სხვა მცენარეული ზეთი. შეათბეთ 40-50 გრადუსამდე. კერძები უნდა იყოს გამოყენებული მხოლოდ კერამიკული ან მინის.
ნარევი ინახება სამი კვირის განმავლობაში ბნელ ადგილას ოთახის ტემპერატურაზე, დროდადრო აურიეთ. ამის შემდეგ მასას გამოწურავთ, ზეთს ფილტრავენ ცალკე, როდესაც ის მთლიანად გამჭვირვალე გახდება, გადაწურეთ ნალექისგან.
მეორე მეთოდის გამოყენებისას განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს რბილობის გაშრობის პროცედურას.
ამ გზით მიღებულ ზეთში თავად ქაცვის ზეთი შეიცავს არაუმეტეს 5-8%-ს და მართალია ქარხნულ ზეთზე უარესი ხარისხისაა, მაგრამ მაინც აქვს სამკურნალო თვისებები.
როგორ შევინახოთ ქაცვს ზეთი?
ზეთი შეინახეთ მაცივარში, მჭიდროდ დახურულ ჭურჭელში, მაგალითად, კიდემდე შევსებულ მინის ბოთლებში. ასეთ პირობებში წიწაკის ზეთი 2 წლის განმავლობაში არ კარგავს სამკურნალო თვისებებს.
ქაცვის ზეთის გამოყენება თანამედროვე ხალხურ მედიცინაში
ზეთი აჩქარებს ეპითელიზაციის და ჭრილობების შეხორცების პროცესს, ასევე აქვს ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი. სამედიცინო პრაქტიკაში მას იყენებენ მოყინვის, ნაწოლებისა და დამწვრობის დროს, კანის სხვადასხვა დაავადების სამკურნალოდ, ასევე გასტრიტის, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის დროს. ძალიან მაღალი ბაქტერიციდული აქტივობის მქონე ქაცვის ზეთს შეუძლია დათრგუნოს დიზენტერიის, ტიფის,სტაფილოკოკის და სტრეპტოკოკის პათოგენები. მისი გამოყენებისას იყო შემთხვევები, როდესაც გულის კორონარული დაავადების დროს სტენოკარდიის შეტევები ქრება, მცირდება ვეგეტატიურ-სისხლძარღვთა დარღვევები და არტერიული წნევა ნორმალურ მაჩვენებელს უბრუნდება..
ქაცვი ვიტამინების ნამდვილი საკუჭნაოა, მხოლოდ 4-5 ჩაის კოვზი ქაცვის ზეთი უზრუნველყოფს ადამიანის ყოველდღიურ მოთხოვნილებას ვიტამინებზე. გაფითრებულ, დასუსტებულ პაციენტებს, რომლებსაც ჩაუტარდათ ინფექციური დაავადება ან ოპერაცია, განსაკუთრებით ესაჭიროებათ ქაცვი, ხოლო მისი ზეთი უბრალოდ შეუცვლელია ცუდად შეხორცებული ჭრილობების სამკურნალოდ.
• კუჭის წყლულის დროს ქაცვის ზეთი მიიღება ჭამამდე 30 წუთით ადრე, 1 ჩაის კოვზი.
• პირის ღრუსა და ნაზოფარინქსის დაავადებების – ყელის ტკივილის, ტონზილიტის, სინუსიტის დროს – უნდა გამოივლოთ პირი წყლით და შემდეგ შეძლებისდაგვარად დიდხანს ჩაიგუბოთ პირში ყლუპი ქაცვის ზეთი.
• პოდაგრას, რევმატიზმს, პოლიართრიტს, ქაცვის ნაყოფისა და ფოთლების კომპრესები და ლოსიონები კარგად ეხმარება.
• ქაცვის ზეთს აქვს უნიკალური უნარი ორგანიზმიდან გამოდევნოს ჭარბი რადიაცია და მძიმე მეტალების (ტყვია, ცეზიუმი, კობალტი) მარილები.
უკუჩვენებები
იმ პაციენტებმა, რომლებსაც აქვთ პანკრეატიტი ან ქოლელითიაზი, არ უნდა გამოიყენონ ქაცვი და მისგან მიღებული ზეთი.
